|
» PROMOCJE !!! » NOWOŚCI !!! PROMOCJE (33) TECHNIKA I MECHANIKA Fotografia (54)Mechanika (183) Elektryka, Elektronika (382) Architektura i budownictwo (204) Technika (559) Automatyka (65) Wyd. przed 1950 r. (51) NAUKI ŚCISŁE Matematyka (237)Chemia (212) Fizyka (117) Informatyka (84) Astronomia (16) Wyd. przed 1950 r. (39) NAUKI HUMANISTYCZNE I SPOŁECZNE Pedagogika (231)Psychologia (216) Ekonomia i zarządzanie, prawo (281) Polityka, politologia (74) Sztuka i kultura (341) Językoznawstwo, polonistyka (337) Etnologia, antropologia (72) Etyka (8) Socjologia (71) Filozofia (178) Wyd. przed 1950 r. (52) NAUKI PRZYRODNICZE Biologia (214)Geografia (36) Geologia, geodezja (75) Ekologia (52) Rolnictwo, zootechnika (51) Wyd. przed 1950 r. (44) HISTORIA Polski (747)Powszechna (303) Biografie, wspomnienia (602) » Wyd. przed 1950 (63) LITERATURA POPULARNA Proza i dramat polski (475)Proza i dramat zagraniczny (629) Książki wydane przed 1950 rokiem (430) Fantastyka, Science-fiction (124) Książki popularnonaukowe (253) Horror (34) Poezja (138) Sagi (3) Ezoteryka, UFO (109) Poradniki (387) Komiksy (25) Erotyka (20) Humor (17) Audiobooki (1) LITERATURA DLA DZIECI Polska (153)Zagranica (114) Wyd. przed 1950 r. (3) SŁOWNIKI I ENCYKLOPEDIE Słowniki (57)Encyklopedie (10) Wyd. przed 1950 r. (12) KSIĄŻKI KULINARNE Książki kulinarne (147)Wyd. przed 1950 r. (2) KSIĄZKI OBCOJĘZYCZNE Wyd. przed 1950 rokiem (77)Wyd. po 1950 roku (125) RELIGIE, TEOLOGIA Religie, teologia (1184)Wyd. przed 1950 r. (87) Sport, turystyka (603) Wyd. przed 1950 r. (8) MUZYKA Nuty, śpiewniki (75)Pozostałe (51) Wyd. przed 1950 r. (34) MEDYCYNA, ZDROWIE Medycyna, zdrowie (429)Wyd. przed 1950 rokiem (21) PODRĘCZNIKI Do nauki języków (113)Przedmioty podstawowe (31) Przedmioty zawodowe (16) Wyd. przed 1950 r. (6) POZOSTAŁE Albumy (136)Czasopisma (64) Mapy (10) Stara reklama Varia (3)Autografy, dedykacje (11) | 
Opis: PIW 1984, str. 266, stan bdb Erwin Ахег, reżyser, dyrektor teatru, pedagog, eseista, urodził się 1 I 1917 w Wiedniu. Syn wybitnego obrońcy w sprawach karnych Maurycego Ахега. Dzieciństwo i młodość spędził, we Lwowie. W roku 1939 ukończył Wydział Reżyserii Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej w Warszawie pod kierunkiem Leona Schillera. Przez pierwsze dwa lata wojny był aktorem i reżyserem polskiego teatru we Lwowie. Przez dwa następne lata był ślusarzem. Pod koniec roku 1942, po aresztowaniu ojca, wyjechał do Warszawy. Wziął udział w Powstaniu Warszawskim, po czym jako jeniec wojenny przebywał w stalagu. Stamtąd został wywieziony w góry Harzu, gdzie pracował w kamieniołomach. Powróciwszy do kraju w roku 1945 Ахег został po kilku miesiącach współkierownikiem Teatru Kameralnego w Łodzi, przeniesionego później do Warszawy, gdzie od roku 1949 do dziś istnieje pod nazwą Teatru Współczesnego. Ахег był współkierownikiem, kierownikiem artystycznym, a później dyrektorem tej sceny w latach 1946—1981. Jako reżyser Ахег zajmuje się głównie literaturą współczesną w szerokim rozumieniu tego terminu, tzn. literaturą dramatyczną dwudziestego i ostatniej ćwierci dziewiętnastego wieku. Wypowiada się przede wszystkim przez aktora, hołduje stylowi kameralnemu. Interesuje go szczegół i technika dialogu. Nie lubi tzw. „autonomicznej sztuki teatru", za zadanie swoje uważa interpretację dramatu, dialog z autorem. Inscenizuje najczęściej sztuki Ibsena, Strindberga, Czechowa, Sha-wa, Brechta, Wildera, Williamsa, Gi-raudoux, Ionesco, Sartre'a, Becketta, Frischa, Durenmatta, Musila, Bernharda, Schnitzlera. Z autorów polskich należy tu wymienić między innymi Mrożka, Kruczkowskiego, Brylla, Iwaszkiewicza, Witkiewicza, Szaniawskiego. Do nielicznych przedstawień sztuk klasycznych realizowanych przez Axera należą: Kordian Słowackiego, Maria Stuart Schillera, Ijigenia w Taurydzie Goethego, Wieczór Trzech Króli Szekspira, Amjitrion Kleista, Wesele Wyspiańskiego. Od roku 1962 Axer reżyseruje regularnie za granicą •— w RFN, Szwajcarii, ZSRR, USA i Holandii; od 1972 jest stałym reżyserem-go-ściem wiedeńskiego Burgtheater. Zajmuje się również od 1947 r. pedagogiką. Jest profesorem reżyserii warszawskiej PWST. W latach 1951—1970 prowadził Axer stały felieton w czasopiśmie „Teatr". Od roku 1978 umieszcza w „Dialogu" krótkie eseje, w których pod pretekstem autobiograficznym pisze o miejscach, ludziach i zdarzeniach minionego czasu. Te eseje czy też opowiadania, uzupełnione kilkoma dawniejszymi, złożyły się na niniejszą książkę. |
 |